Pierwszy rok życia naszego dziecka to czas bardzo dynamicznego rozwoju. W ciągu pierwszych 12 miesięcy masa jego ciała zwiększy się aż trzykrotnie, a wzrost zwiększy się o połowę. W parze ze zmianami fizycznymi idą także umiejętności, które dziecko nabywa. Warto pamiętać, że maluszek w brzuchu mamy nie musiał walczyć z grawitacją, gdyż pomagały w tym wody płodowe. Oznacza to, że po urodzeniu będzie musiał nauczyć się napinać mięśnie i sukcesywnie przygotowywać do pierwszego znaczącego kroku w rozwoju fizycznym, czyli podnoszenia główki. Bardzo ważne jest, by pamiętać, aby zawsze podtrzymywać maleństwu główką podczas jego podnoszenia, jak i noszenia, by nie narazić małego człowieka na naciągniecie mięśni szyi, czy innych urazów, w tym także główki i kręgosłupa. Rozwój ruchowy u dzieci jest kwestią indywidualną, także nie można jednoznacznie wskazać, kiedy dokładnie dziecko powinno zacząć podnosić główkę, jednak można zauważyć pewien schemat, który często się powtarza. Między drugim a trzecim miesiącem życia dzieci najczęściej zaczynają już samodzielnie podnosić i utrzymywać prosto główkę.
O czym warto pamiętać, gdy dziecko zaczyna podnosić główkę?
Pierwsze próby podnoszenia główki to duży wysiłek dla dziecka. Z czasem zalecane jest, aby kłaść maluszka na brzuchu, dzięki czemu pomagamy wyćwiczyć mięśnie, natomiast kiedy i w jaki sposób to robić, najlepiej skonsultować bezpośrednio z lekarzem lub położną, która odwiedza mamę w domu już po urodzeniu.
Oczywiście na początku maluszek będzie trzymał główkę tylko na kilka sekund. Z każdą kolejną próbą będzie silniejszy, aż zacznie już swobodnie, leżąc na brzuszku, rozglądać się dokoła, mając z tego także nie lada frajdę. Warto także zwrócić uwagę na sposób, w jaki nosimy małego człowieka – mianowicie, gdy trzyma już główkę, to warto nosić dziecko plecami do siebie, podtrzymując jedną ręką od dołu a drugą na wysokości klatki piersiowej pod rączkami. Jest to sposób, który powoduje mniejsze napięcie mięśniowe, niż noszenie dziecka skierowanego przodem do opiekuna, co wymusza trochę nienaturalną pozycję dziecka. Ponadto taki maluszek już zaczyna być bardzo ciekawy otaczającego świata, chce jak najwięcej widzieć, stąd także o wiele bardziej zadowolony będzie z takiej właśnie pozycji noszenia. Warto pamiętać także, by zmieniać ręce i raz nosić maluszka z lewej strony a z raz z prawej, co zapewni mu równomierny rozwój. Bardzo ważne jest także, by nigdy nie zostawiać dziecka bez opieki i nie kłaść do spania w pozycji na brzuchu. Podane techniki przed zastosowaniem powinny być zawsze ściśle uzależnione od indywidualnego stanu i rozwoju dziecka, stąd należy wcześniej wszystkie skonsultować z lekarzem, by były odpowiednio użyte.
Wracając jeszcze do meritum tematu – gdy maluch już dosyć swobodnie trzyma główkę, dobrze jest mimo wszystko asekurować ją, zwłaszcza podczas noszenia. W początkowym okresie, dziecko szybko się męczy i może znienacka odchylić główkę, na co trzeba uważać, by nie narazić go na urazy. Warto od razu także wspomnieć, iż starsze niemowlaki, które już bardzo swobodnie trzymają główkę, czasem same niejako odpychają się do tyłu podczas ich noszenia, jak również podczas pierwszych prób przemieszczania się w łóżeczku. Maluszek uczy się swojego ciała, poznaje otaczający go świat i przy okazji wykonuje przeróżne, czasem bardzo nieskładne ruchy. Może także odpychać się właśnie, a wręcz „odrzucać” swoje ciało do tyłu, mając z tego dodatkowo niezłą zabawę. Będąc jednak rodzicem, możemy najeść się w takiej sytuacji dużo strachu, by nasza pociecha nie zrobiła sobie krzywdy – stąd zdecydowanie warto podczas noszenia także cały czas asekurować, mimo tego, że już samodzielnie i bez trudu trzyma główkę w pozycji pionowej.
Wspólne spacery z dzieckiem, które już trzyma główkę
Kiedy dziecko zaczyna trzymać główkę, możemy spodziewać się, że nie będzie ono już tak chętnie leżakować- będzie wolało oglądać, wszystko co go otacza. Taki maluszek jest już bardzo ciekawy świata, często wręcz zaczyna się domagać, by go nosić, pokazywać wszystko co dookoła i poświęcać mu coraz więcej uwagi. Zdecydowanie warto także chodzić z dziećmi na spacery, tutaj w zależności od aury na zewnątrz i wieku dziecka należy się oczywiście odpowiednio przygotować i przestrzegać zalecań lekarza. Dzieci, które samodzielnie trzymają główkę, mają już bardzo dużą frajdę ze spacerów, które to nie tylko dostarczają nowych bodźców, rozwijają, stymulują, ale ponadto są dla dziecka wyjątkową przygodą, dostarczając jednocześnie także rodzicom dużo radości za wspólnie spędzanego czasu. By można jednak bezpiecznie spacerować, konieczny jest odpowiedni sprzęt. Zacząć oczywiście należy od tego, by zwrócić uwagę na dostępne wózki dziecięce. Kluczowe jest, ażeby dobrać wózek najbardziej odpowiedni dla wieku dziecka, indywidualnych potrzeb, oraz wykonany z możliwie najlepszych materiałów, by zagwarantować nie tylko bezpieczeństwo, ale także komfort wspólnego spacerowania. Warto zwrócić uwagę, że dla najmłodszych dzieci dedykowane są wózki wyposażone w głębokie i wygodne gondole. Odpowiednim rozwiązaniem są wózki dla dzieci 3w1, które stanowią swego rodzaju uniwersalną odpowiedź dopasowaną do każdego etapu rozwoju dziecka. Interesującą alternatywą jest także wózek spacerowy odpowiednio dostosowany do przewożenia najmłodszego pasażera w siedzisku kubełkowym. W przypadku marki X-lander, jednym z rozwiązań może być w tej sytuacji np. wkładka spłycająca do wózka X-Cite, która tworzy z siedziska kubełkowego płaską powierzchnię, na której można przewozić dzieci zaraz po urodzeniu. Gdy już posiadamy odpowiedni wózek, to zdecydowanie warto doposażyć go w dedykowaną torbę do wózka, która pomieści wszystkie potrzebne rzeczy. Torba powinna być tak zaprojektowana, by możliwie ułatwić wspólne spacery i jednocześnie nie krępować w żaden sposób ruchów opiekuna. Powinna łatwo się zapinać na ramę wózka i posiadać liczne kieszonki oraz przegrody na niezbędne rzeczy, pozwalając czerpać jak najwięcej przyjemności z wspólnie spędzonych chwil. Dziękujemy za przeczytanie naszego wpisu i serdecznie zapraszamy na kolejne oraz do innych tematów poruszanych na naszym blogu:
– Kiedy dziecko samo siada?
– Kiedy dziecko zaczyna raczkować?
– Kiedy zmienić gondolę na spacerówkę?